An Chéad Léacht
Dainéil 7:9-10. 13-14
Bhí
a éide ar lí an tsneacht.
Bhí mé ag faire:
Cuireadh
cathaoireacha ríoga ina n-ionad
agus
shuigh Sinsear na Laethanta.
Bhí a
éide ar lí an tsneachta,
agus
folt a chinn mar olann ghlan.
Ba
lasair thintrí a chathaoir ríoga,
agus ba
thine spréacharnach a rothaí.
Ling
sruth tine
agus
bhrúcht amach roimhe.
Bhí míle míle ag fónamh dó
agus
deich míle de dheich mílte ina seasamh os a chomhair.
Shuigh an chúirt i mbreithiúnas,
agus
osclaíodh na leabhair.
Chonaic
mé i bhfíseanna oíche.
Féach!
neach ag teacht ar néalta neimhe,
amhail
Mac an Duine.
Tháinig
sé chun Sinsir na Laethanta,
agus
cuireadh os a chomhair é.
Dó siúd
tugadh tiarnas,
glóir is
ardfhlaitheas,
go
bhfónfadh dó an uile phobal, chine agus theanga.
Tiarnas
síoraí a thiarnas,
nach
rachaidh ar ceal,
ná ní
scriosfar a ríocht.
An Briathar Dé.
Salm le Freagra
Sm 96
Freagra
Tá an Tiarna ina rí, in ardreim os cionn na
cruinne.
I. Tá an Tiarna ina rí, déanadh
an talamh gairdeas,
bíodh
lúchair ar na cladai go léir.
Tá néalta
agus dorchacht ina thimpeall;
ceart
agus cóir is bonn lena ríchathaoir. Freagra
2. Léann na sleibhte marchéir
i
bhfianaise Thiarna na cruinne.
Fógraíonn
na flaithis a fhíreéantacht;
feiceann
na náisiúin go léir a ghlóir. Freagra
3. Óir is tú an Tiarna go
dearfa
in
ardr’eim os cionn na cruinne
agus os
cionn na ndeithe uile. Freagra
An Dara Léacht
2Peader 1:16-19
Chualamar
an guth sin a tháinig anuas ó na flaithis.
Ní ag aithris aon fhabhalscéalta a ceapadh go cliste a
bhíomar nuair a thugamar eolas daoibh ar chumhacht, agus ar theacht ár dTiarna
Íosa Críost, mar chonaiceamar a mhórgacht lenár súile cinn. Fuair sé glóir agus
onóir ó Dhia an tAthair nuair a seoladh a leithéid seo de ghuth anuas chuige ón
Ghlóir Mhaorga: “Is é seo mo Mhac muirneach dár thug mé gnaoi.” Chualamar an
guth sin a tháinig anuas ó na flaithis mar bhíomar in éineacht leis ar an
sliabh naofa. Fágann sin an briathar fáidhiúil níos iontaofa againn, agus ba
mhaith an mhaise daoibh aird a thabhairt air mar a dhéanfadh sibh ar lóchrann
ag lonrú in áit dhorcha, nó go ngealfaidh an lá agus go n-éireoidh réalta na
maidine in bhur gcroí.
An Briathar Dé.
Alleluia Véarsa Mth 17:5
Alleluia,
alleluia!
‘Is é seo
mo Mhac muirneach dár thug mé gnaoi:
éistigí
leis.’
Alleluia!
An Soiscéal
N.Matha 17:1-9
Shoilsigh
a ghnúis ar nós na gréine
San am sin, rug Íosa
leis Peadar, Séamas agus a dheartháir Eoin, agus sheol sé suas iad sliabh ard
ar leithligh. Agus tháinig claochlú air os comhair a súl: shoilsigh a ghnúis ar
nós na gréine agus d’éirigh a chuid éadaigh chomh gléigeal leis an solas. Agus
chonacthas dóibh Maois agus Éilias ag comhrá leis. Labhair Peadar: “A Thiarna,”
ar seisean le hÍosa, “is maith mar tharla anseo sinn: más maith leat é,
déanfaidh mé trí bothanna san áit seo, ceann duit féin, ceann do Mhaois agus
ceann d’Éilias.” Sula raibh an focal as a bhéal, seo scamall solasmhar ina scáil
anuas orthu, agus an glór as an scamall: “Is é seo mo Mhac muirneach dár thug
mé gnaoi; éistigí leis.” Agus le foghar an ghlóir sin, chaith na deisceabail
iad féin ar a mbéal, lán d’uamhan. Tháinig Íosa chucu agus leag a lámh orthu:
“Éirígí,” ar seisean; “ná bíodh eagla oraibh.” Ar dhearcadh suas dóibh, ní
raibh neach ar bith le feiceáil acu ach Íosa féin amháin. Agus ar a slí anuas
dóibh ón sliabh, thug Íosa ordú dóibh: “Ná labhraigí le duine ar bith faoin
bhfís seo,” ar seisean, “nó go mbeidh Mac an Duine éirithe ó mhairbh.”
An Soiscéal Dé.
